بررسی اثرات پلاسمای غنی از پلاکت بر روی فیبروبلاست پوستی انسان

بررسی اثرات پلاسمای غنی از پلاکت بر روی فیبروبلاست پوستی انسان

پلاکت تراپی غنی از پلاکت

از PRP درمانی در جوان سازی صورت برای نتایج طبیعی استفاده می شود.

بعد از یک خونگیری ساده و یک فناوری پیشرفته استخراج ، از یک سوزن نازک برای تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) خود در پوست استفاده می شود. فاکتورهای رشد فعال شده در سلول های خونی شما کار خود را انجام می دهند و کلاژن به طور طبیعی تحریک می شود و باعث جوان سازی صورت می شود.

برخلاف پرکننده هایی که از مواد مصنوعی استفاده می کنند ، PRP از زیست شناسی بیمار گرفته شده و سلول های صورت را فعال و جوان می کند و باعث کاهش چین و چروک ، بهبود رنگ و صورت و کاهش اندازه منافذ می شود.

به عنوان یک درمان تزریقی که از خون خود بیمار استفاده می کند ، هیچ خطری از واکنش های آلرژیک وجود ندارد. این یک روش ایده آل برای هر بیماری است که می خواهد حجم را بهبود بخشد ، خطوط ریز را کاهش دهد و بافت صورت و گردن را بهبود بخشد. این یک روش طبیعی تر از مواد پرکننده است که ممکن است فرم صورت را تغییر دهد.

پلاسمای غنی از پلاکت اتولوگ اخیراً در زمینه های مختلف پزشکی از جمله ارتوپدی ، پلاستیک و جراحی های دندان و پوست به دلیل توانایی ترمیم زخم مورد توجه قرار گرفته است. بعلاوه ، از آن به طور بالینی در مزوتراپی برای جوان سازی پوست استفاده شده است.

پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) یک تهیه اتولوگ پلاکت در پلاسمای غلیظ است. اگرچه غلظت بهینه PRP پلاکت نامشخص است ، اما گزارش شده است که روشهای فعلی تهیه PRP شامل غنی سازی 300 ~ 700٪ است ، در نتیجه غلظت پلاکت به بیش از 1،000،000 پلاکت در میکرولیتر 1،2 می رسد. فاکتورهای مختلف رشد ، از جمله فاکتور رشد مشتق از پلاکت (PDGF) ، فاکتور رشد تبدیل کننده (TGF) ، فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) و فاکتور رشد شبه انسولین (IGF) ، از دانه های α پلاکت های غلیظ فعال شده ترشح می شوند. توسط القای تجمع 3. این عوامل برای تنظیم فرآیندهای از جمله مهاجرت سلول ، پیوستن ، تکثیر و تمایز شناخته شده و تجمع ماتریس خارج سلول (ECM) را با اتصال به گیرنده های خاص سطح سلول تقویت می کنند.

به دلیل وجود غلظت بالای این فاکتورهای رشد ، PRP در طیف گسترده ای از روشهای جراحی و درمانهای بالینی ، از جمله درمان زخمهای مشکل دار  و نقص استخوان فک و صورت  ، جراحی های زیبایی و جراحی های دستگاه گوارش  مورد استفاده قرار گرفته است. اخیراً PRP در زمینه پوست ، به ویژه در زمینه زیبایی برای جوان سازی پوست ، توجهات را به خود جلب کرده است.

پیری پوست انسان ناشی از ترکیبی از کاهش تدریجی عملکرد با گذشت زمان (پیری ذاتی) و آسیب تجمعی ناشی از عوامل محیطی (پیری بیرونی) است که شامل سیگار کشیدن ، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و به ویژه اشعه ماورا بنفش (UVB) است. در درم ، UVB نشان داده است که تولید کلاژناز را توسط فیبروبلاستهای پوستی انسان تحریک می کند و بیان ژن کلاژناز را 14-14 القا می کند. در پوستی که به طور مداوم در معرض UVB قرار دارد ، تخریب کلاژن و تغییر رسوب بافت الاستیک منجر به اختلال در یکپارچگی ساختاری ECM پوستی می شود که باعث چین و چروک پوست می شود. انعطاف پذیری پوست نیز کاهش می یابد.

استفاده موضعی از فاکتورهای رشد باعث تحریک جوان سازی پوست صورت با عکس ، بهبود ظاهر بالینی آن و ایجاد سنتز جدید کلاژن می شود. از آنجا که PRP فاکتورهای مختلف رشد را با نقش در بازسازی پوست ترشح می کند ، ممکن است این فرضیه ایجاد شود که PRP با تحریک فعال شدن فیبروبلاست ها باعث سنتز کلاژن و سایر اجزای ماتریکس می شود ، بنابراین باعث جوان سازی پوست می شود. اگرچه از PRP به طور گسترده ای در پوست درمانی استفاده می شود ، اما مطالعات تجربی تأیید کننده اثرات PRP در فیبروبلاست های پیر بسیار محدود است.