اجزای تشکیل دهنده خون
اجزای تشکیل دهنده ی خون: گویچه های سرخ ، گویچه های سفید و پلاکت ها می باشند. این اجزا در پلاسما غوطه ور هستند.
پلاسما
پلاسما (Plasma) بخش مایعی از خون است که گلبولهای قرمز، گلبولهای سفید، پلاکتها و سایر مواد موجود در خون را در خود جای میدهد. بیش از نیمی از حجم خون از این مایع تشکیل شده است.درصد بالایی از حجم پلاسمای خون را آب میسازد، علاوه بر این، پلاسما حاوی پروتئینها، نمک و سایر مواد نیز هست که حتی در صورت جدا کردن گلبولهای قرمز و سفید از آن، میتوانند ساختار متراکم و غلیظ پلاسما را حفظ کنند.یک پروتئین مهم به نام آلبومین برای حفظ غلظت خون در بدن وجود دارد. این پروتئین تضمین میکند که خون از رگها و بافتهای ما بیرون نمیرود و سرعت خونریزی را در صورت آسیب دیدگی کاهش میدهد.
پلاکت
«پلاکت ها» (Platelets) قطعات سلولی هستند که از قسمت هایی از سیتوپلاسم متصل به غشای سلولی ساخته شدهاند و با جمع شدن در کنار هم، خونریزی را متوقف میکنند و با ساختن قطعات لخته، زخمها را میبندند. مانند گلبولهای قرمز و سفید، پلاکتها نیز در مغز استخوان ساخته میشوند. سرطان سلولهای مغز استخوان ممکن است از تولید پلاکتهایی با عملکرد مناسب جلوگیری کند.پلاکتها دو حالت دارند: پلاکتهای فعال که برای ایجاد لختههای خون طراحی شدهاند و پلاکتهای غیرفعال که در فرایند لختهسازی شرکت نمیکنند. در شرایط عادی، آندوتلیال رگهای خونی سالم، پیامهای شیمیایی ایجاد میکند که به پلاکتها میگوید در حالت غیرفعال خود باقی بمانند، به طوری که آنها در رگهای خونی سالم لخته نشوند.
سایر ترکیبات موجود در پلاسما خون شامل موارد زیر است:
آنتی بادیها:
این ترکیبات پروتئینهایی هستند که به پاتوژنهای مهاجم حمله میکنند.عوامل لخته کننده خون: این سلولها و عوامل خونی از خونریزی در رگها جلوگیری میکنند.
هورمونها:
هورمونها در پلاسمای خون پیامهای شیمیایی هستند که به بافتهای مختلف بدن ارسال میشوند.
الکترولیتها:
ترکیباتی مانند انواع نمکها در پلاسمای خون در تنظیم فشار اسمزی و pH بدن نقش دارند.
مواد مغذی:
پلاسمای خون شامل ترکیبات مغذی مانند قندها، ویتامینها و مواد معدنی است که آنها را بین سلولهای مختلف بدن توزیع میکند.
لیپیدها:
ترکیبات لیپیدی زیادی در پلاسما وجود دارند که در حمل و نقل و جمعآوری چربیها در سراسر بدن نقش دارند، از جمله این چربیها میتوان به انواع کلسترولها و تریگلیسیریدها اشاره کرد.
پی آر پی چیست
پی آر پی به معنای پلاسمای غنی از پلاکت می باشد؛ همچنین پی آر پی دارای کاربرد های مختلفی است از جمله :
- ترمیم زخم
- زیبایی
- ارتوپدی
- دندانپزشکی
- IVF
- پیوند قرنیه چشم
- استفاده در جراحی فک و صورت
- تحریک سلول های بویایی
مزایای PRP
- از سلول های خود فرد استفاده می شود.
- یک روش غیر تهاجمی بوده، عوارض آن بسیار ناچیز است اثر و ماندگاری طوالنی دارد
- عوارض احتمالی انتقال بیماری، ابتلا به بیماری های واگیر، پس زدن و عفونت وجود ندارد.
- با توجه به کیت های مخصوص، روند کاری بسیار ساده و کانال استریل است.
- مقرون به صرفه بودن نسبت به جراحی های زیبایی.
- محدودیت سنی و جنسی ندارد.
- این درمان تقریبا بی درد است و بیمار به راحتی تحمل می کند.
- بیمار نیازی به بستری و استراحت ندارد.
- کم یا زیاد بودن مقدار تزریق خطرناک نیست.
- عدم بروز کانسر و موتاژن بودن.
- به علت وجود آنتی بادی ها در پالسما به عنوان یک آنتی بیوتیک طبیعی عمل میکند.
- از نظر ایمونولوژی خنثی است و هیچ گونه حساسیت و آلرژی ایجاد نمی کند.
- در اغلب موارد فقط یک بار انجام می شود.
- به صورت کامال استریل و از وسایل یک بار مصرف و به صورت بسته انجام می شود، پس خون با هوای آزاد در تماس نیست